Zaterdag 10-08-2013 + nog vergeten te schrijven

Vanmorgen eerst even Roanoke bekeken, het was uitgestorven, wij begrijpen er niets van het is tenslotte zaterdag. Het is ook bij daglicht een schattig stadje, het oogt klein ookal is een van de grootste steden van West-Virginia.

Toen op naar Mill Mountain. Misschien lag het aan ons maar we hebben de lange route gereden, niet bewust uiteraard, we konden nu wel prachtige huizen, soms kasteelachtig, met die mooie aangelegde tuinen bewonderen. Enfin na twee keer de weggevraagd te hebben, iets wat gebruikelijk nooit nodig is, waren we op de goede weg. We reden hoger en hoger en berijkte de top met daarop de bekende "ster", daarom wordt Roanoke ook wel "StarCity" genoemd. De ster is 27 meter hoog en breed en is in de avond verlicht. Vanaf het uitkijkpunt hebn je zicht op de gehele stad, die in een keer toch weer heel erg groot was.

Hierna gingen we op weg naar Gatlingburg in Tennessee. De langste rit van onze vakantie, die normaal 5 uur zou duren. Ook hier moesten we weer de weg vragen, het ligt niet aan ons hoor, het staat gewoon slecht aangegeven en daar kwam nog bij dat wij het laatste uur noodweer hebben gehad, echt noodweer. De uitdrukking het kwam met bakken uit de hemel, heeft Ton veranderd in "het kwam met containers uit de hemel vallen". Donder bliksem, vlak boven ons maar in de wijde omgeving. Wij hadden de weersvoorspellingen wel gezien op TV maar dit had je je niet kunnen voorstellen. Dus of het bordje er nou gestaan heeft of niet, we hadden het toch niet kunnen lezen aangezien we niet zo ver vooruit konden kijken.

Gelukkig klaarde het daarna op en konden we om ons heen kijken. Nou er was wat te zien zeg, onderweg naar Gatlinburg waan je je in een soort Las Vegas, zonder casino's dan. Maar het is een grote kermis, attracties, we zagen een veiling, restaurants, dinnershows, allemaal slaapgelegenheden, moteel, hotel, inn etc. etc. Flikker lichten, neon, reclame, billboards om helemaal gek van te worden. Meer dan 9 miljoen mensen bezoeken dee stad per jaar terwijl er honderd jaar geleden nog maar 6 huizen stonden. Het is een drukte van jewelste.

Gaitlinburg zelf ziet er heel leuk uit, veel, heel veel winkels en restaurantjes, leuk opgezet met diverse stijlen door elkaar, typisch indiaans of juist heel amerikaans, bijna alles is laagbouw, veel hout, het lijkt een beetje een luxe skioord zonder sneeuw. Dat vinden zij waarschijnlijk ook want er is een skilift waarmee je omhoog kan en een grote gondelskilift waarmee je naar de top van Crockett Mountain kunt, we gaan kijken of we een van de twee morgen kunnen inplannen. Je zou er waarschijnlijk dagen kunnen winkelen en rondneuzen maar de vakantie heeft maar zoveel dagen en we willen nog zoveel zien dat dat er waarschijnlijk niet van gaat komen.

We hebben net bij de "the best Italian" in town gegeten, hij noemt zichzelf zo en dan heb je wat waar te maken, was overigens aanbevolen door onze receptioniste. Het eten was het wachten waard, verrukkelijk knoflook/parmakaas/olijfolie brood, gevold door spaghetti en pizza, alles was home made van scratch af aan, vandaar het wachten. Maar zelfs om half 11 's avonds lieten wij het ons goed smaken.

P.S. wat ik nog vergeten was:

In elk hotel hebben wij een zwembad, niet zo'n voetenbadje maar gewoon een zwembad en hier alsof Ton en de mensen van het reisbureau het hebben geweten met al die regen, hebben wij een binnenzwembad! van flink formaat, zo'n waterbaan met een stroming erin en een heet/warm water bubbelbad. De kids hebben genoten, wij hebben gewassen, ook water maar dan anders... misschien gaan we zo, het is nu kwart over 7 zondag ochtend nog even.